juli 2017
Wat nu weer! De Europese commissie heeft de nijlgans is op de lijst van exoten gezet. Dat betekent dat ze mogen, nee moeten worden bejaagd ‘om de inheemse natuur te beschermen’.
De nijlgans is een prachtige vogel afkomstig uit Afrika. Niet alleen uit het Nijldal, maar eigenlijk alle waterrijke gebieden ten zuiden van de Sahara. Met zijn bonte kleuren, oogmaskertje en roze poten is het een schitterende vogel om te zien. In de vlucht zijn ze goed herkenbaar door de grote witte vlek op de zwarte vleugels. Hoe dan ook, de nijlgans wordt dan ook al eeuwen gehouden als siervogel op landgoederen. Toch duurde het de jaren ’70 tot ontsnapte exemplaren in Nederland tot broeden kwamen. Sinds 1990 ging het snel: van enkele honderden naar minstens 10.000 broedparen nu. Maar de laatste 10-15 jaar stabiliseert de populatie zich en plaatselijk is er zelfs een afname.
De vraag is dan ook of afschieten helpt. De grootte van een populatie worden namelijk bepaald door de hoeveelheid voedsel dat beschikbaar is. Door te jagen, krijgen ze juist meer jongen. Je kunt eeuwig blijven schieten, het worden er alleen maar meer. Vergelijk het met het snoeien van een struik. Als je drastisch snoeit, loopt de plant deze te harder uit. De wortels hebben immers toegang tot dezelfde hoeveelheid voedsel in de grond.
Wat zingt daar? 